நண்பன்

                                                                நண்பன் 

ஒண்ணா படிச்சோம்
ஒரு தெருவில் குடிஇருந்தோம்

நீ கண்விழிச்சால்
என் வீடு
நான் கண்விழிச்சால்
உன் வீடு

சண்டையும்
சமாதானமும்
நித்தம் வரும்
நட்பை வளர்க்கும்

உன் வீட்டு
தென்னைமரம்
எனக்காக காய்குதுன்னு
என் வீடு வந்து சேரும்

நான்
பட்டணத்தில்
படிப்பை நம்பினேன்
நீ
கிராமத்தில்
உழைப்ப நம்பினாய்

என்
கல்லூரி காலத்தில்
மாதம் தவறி
மழை பெய்தாலும்
வாரம் தவறாது
உன் கடிதம்

வெள்ளாமையில்
வந்த காசில்
வித விதமா
துணி வாங்கி கொடுத்து
கல்லூரியில் என் வறுமையை
மறைச்ச

வேலைக்கு போனதும்
உன்னை
உயரவச்சு பார்க்க
ஆசைப்பட்டேன்

நான்
கல்யாணம் செஞ்சேன்
வேலை இல்ல
வேலை வந்தப்ப
உனக்குன்னு எதுவும்
செய்யல

பங்காளி சண்டை வந்து
பாகம் பிரிக்கையில்
நீ கட்டிய குடிசை
உனக்கில்லைன்னு ஆச்சு

சுவரை இடிக்க
நீ போட்ட கணக்கு
தப்பாச்சு
எமன் போட்ட கணக்கு
சரியாச்சு
சுவர் இடிந்து விழுந்தது
உன் மீது

மண்ணை நேசிச்ச உன்னை
மண்ணுதான் விழுங்கிடிச்சி
நல்லதுசெய்ய
நாள் கடத்திய
பாவி நான் .

பூமியை வாழவிடு

                                   பூமியை வாழவிடு 

மண்ணும் மரமும்
மழையும் மகத்தானவை
மனிதன் நன்றி
மறந்தவன்.

மனிதன்
மண்ணைச் சுரண்டினான்
மலையைச் சிதைத்தான்
கோபப்படாத பூமிக்கு
கொடுமையைத் தந்தவன்

பூக்களும் காய்களும்
கனிகளும் தந்த
பூமிக்கு
வெறும் காயங்களைத்
தந்தவன் மனிதன்

மண்ணில் பல வகை உண்டு
மனிதனில் பல வகை உண்டு
மண் நல்லவை

மனிதன் நன்றி மறந்தவன்
மண்ணுக்கு வாசனை உண்டு
மனிதனுக்கும் வாசனை உண்டு
மண்வாசனை மட்டும்
நுகரதக்கவை

நீ
வாழவேண்டுமா முதலில்
பூமியை
வாழவிடு

தனிமை

தனிமை 

அந்த ஒற்றையடிப்பாதையில்
எத்தனையோ வளைவுகள்
அத்தனையும் காயங்கள்

நத்தை தன் கூடு சுமப்பது போல்
சுமக்க வேண்டி வருமோ என அஞ்சி
வழித்துணையை நாடியதில்லை நான்

எத்தனையோ வருடங்களை
கடந்த பின்னும்
என்னுள் சிறு துளியாய்
தங்கியுள்ளது என் தனிமை

மேகங்களின் நிழல்கள் என
சில நேரங்களில்
சோகங்களில்
கரைந்து போயிருக்கிறேன்

வெயில் நாட்களில்
மழை வேண்டியும்
மழை நாட்களில் வெயில்
வேண்டியும்
நான் நின்றதில்லை
கடவுள் கொடுத்ததை
மகிழ்ச்சியோ துன்பமோ
அப்படியே
அள்ளிக்கொண்டிருகிறேன்

எத்தனையோ
சுகங்களுக்குபின்னும்
என்னுள்
ஒளிந்துகொண்டிருக்கிறது
சோகமயமான
அந்த ஒற்றையடிப்பாதை .

பெண்ணின்மனது

எந்த மொழியில்
எழுதப்பட்டது
பெண்ணின் மனது

இதழ்கள் மூட
இமைகள் பேசும்
கதைதான் என்ன

நீ
மெல்லினமா
வல்லினமா

உன் வெட்கம்
சொல்வது
அழகின்
உச்சமா

நீ
ஆடையை திருத்துகிறாய்
அழுக்கானது
என்
மனம்

என்
இழப்பின்
வலியை உணர்வதற்குள்
காதலை
சொல்லிவிடு.

காதல் சுவடு

உனக்குன்னு பொறந்தவ
உன் அத்தை மகள்னு
உறவும் சொல்லிச்சு
ஊரும் சொல்லிச்சு

சட்டத்தில் இடமிருக்காம்
பெண்களுக்கு சொத்தில் பங்குண்டாம்

அது தெரிஞ்ச உன் அப்பன்
வழக்கு போட்டான்

என் அப்பன் நகை நட்டு கேட்க
அதோடு சேர்த்து பீரோ, கட்டில்
பாத்திரம் பண்டமுன்னு
ஊரே பார்க்க உன் அப்பன்
அனுப்பி வைச்சான்

வழக்கு நடந்தது
வாய்தா கேட்டு வாய்தா கேட்டு

 பதினைந்து வருசமாச்சு

நீ
சடங்காகி சதைபோட்டு 

 மத மதன்னு வளர்ந்தப்ப 

 என் மனசு 

 தூண்டில் மீனாச்சு 

                                                       
 நீ வாக்கப்பட்டு

வயலூருக்கு போன
சேதியும் வந்தி ச்சு
நான் கல்யாணம் செஞ்சு         

காலமும் நகர்ந்தாச்சு      

வக்கீலுக்கு பணம்

கொடுக்க முடியாம

பஞ்சாயத்தில் சுபமாய
முடிஞ்சிச்சு வழக்கு 

 உங்கப்பனும்  

 எங்க அப்பனும்

 சேர்ந்து

 குலாவுனாங்க

ஒரு மழைநாளில்
நாம் சந்திச்சபோது

நீ சொன்னாயே

முன்னமே புத்தியில்லாம
 நம்ம காதல
 இந்த  முட்டாளுங்க
முறிச்சு  போட்ட்டாங்களேன்னு 

அப்போ உன் முகத்தில் வழிந்தது 
மழை நீரா அது உன் கண்நீரான்னு                         
கலங்கிப்போனேன் நானும் .

1

தன்னை வியத்தல்

தன்னை வியத்தல் 

கண்ணாடியை
கொத்திச் செல்லும்
குருவிகள்
உணர்ந்ததில்லை
தன் அழகை

எறும்புகள்
என்றும்
உணர்ந்ததில்லை
தன்
அழகான
அணிவகுப்பை

பூக்களின்
நிறமும், மணமும்
அழகை
யார் சொல்லி
பூக்களிடம்
புரிய வைப்பது

சுற்றும் பூமி
சற்றே நின்று போனால்
என்னவாகும் என்பைதை
பூமி அறிந்ததில்லை

உன்
அக
அழகை
கனவுகளும்
புற
அழகை
கண்ணாடியும்
காட்டும் போது
தன்னையே வியந்துகொள்

முதல் காதல் 

உன் பெயர்
தமிழ் என்பதால்
உன்னை நேசித்தேனா?
அல்லது
உன் பெயர்
தமிழ் என்பதால்
தமிழை நேசித்தானா?

மீசை முளைக்கும்
முன்னே காதல்
முளைத்தது

நீ வசிக்கும் தெருவை
நான் நடந்த தூரம்
அளந்து பார்த்தால்
சஹாரா பாலைவனம்
சற்று அதிர்ந்து போகும்

கல்லூரியின்
ஒரு விடுமுறை நாளில்
நான், நீ
உன் அழகுக்கு பொருந்தாத கணவன்
சந்தித்துக் கொண்டோம்
நீ பேசவில்லை
தலைகவிழ்ந்து கொண்டாய்

கடமை முடிந்ததாய்
கர்வப்படும் உன் அப்பாவிடம்
சொல்
சராசரி இந்திய அப்பாக்களில்
அவரும் ஒருவர் என்பதை...

யாசகன் மனம் அறிக

                    யாசகன் மனம் அறிக

பசியாத நல்வயிறு
உலகிலில்லை
பசித்த பாழ் வயிறு
உலகில் உண்டு

ஒரு கோடி பணம்
ஆகாரமில்லாத தீவு
ஒரு கவளம் சோறு
உன் வயிறோ
பசித்த வயிறு
எது வேண்டும் உனக்கு
உணவா? பணமா?

அஃறினையாய் இருந்தவரை
உணவுக்கு பஞ்சமில்லை
உயர்திணை யானோம்
உணவுக்கு வழி இல்லை.

நடைபாதை மனிதர்க்கு
முகம் சுளிக்கும் மனிதர்களே
பூமி புரட்டிப் போட்டால்
நீயும் நானும் ஒரே ஜாதி
நினைவில் கொள்க.

நின்னைச் சில வினாக்கள் கேட்பேன்

நின்னைச் சில வினாக்கள் கேட்பேன்

















நின்னைச் சில வினாக்கள் கேட்பேன்
என்னை எதற்கு நீ படைத்தாய்?
ஏன் இன்னும் உயிரோட்டம் கொடுத்தாய்?
மெத்த படிக்க வைத்தாய்
மேதாவியாய் உலவ விட்டாய்
நித்தம் உனை நினைக்க
நீங்காத துன்பம் எனக்களித்தாய்
நீர்க்குமிழிபோல் வாழ்வென்றாய்
எப்பொழுது உடையும் என்பதிலேயே
என் சிந்தையை வைத்தாய்
எனக்கும் உனக்கும் இடையில்
யார் யாரையே வைத்தாய்
அவாகள் உனக்கும் எனக்கும்
எதிரியா? நண்பனா? என
சொல்லாமல் விட்டாய்
வளமான வாழ்வெனக்காட்டி
இருட்டிலேயே தேடவைத்தாய்
உயிருக்கும் உணவுக்குமே போராட்டமாய்
உத்தமன் நீ உயிர் வாழ்வாய் என
ஒரு சொல்லோடு
எனை தனியனாய் விட்டாய்
காதல் எனக்களித்தாய் - அதுவரை
உறவறுத்து காட்டில் தவம் செய் என்றாய்
தவத்தில் நாட்டமில்லை, காதலில் இன்பமில்லை
என்னதான் நினைத்தாய் என்னை!
என்னை எப்படியாகியும் செய்துவிட்டு போ!
நித்தம் உத்தமனாய் வாழ்ந்திட வை இறைவா.

நட்பு

நட்பு 

நட்பு
வளர்பிறை மட்டுமே உள்ள
வானம்

உறவுகள் கசப்பாய்
நட்போ இனிப்பாய்

நெல்லிக்கனியை
நட்பிடம் மட்டுமே
கொடுத்தானே அதியமான்.

அங்கவை,சங்கவையை
தங்க வைத்து
தாலிபாக்கியம்
யார் வாங்கிகொடுத்தார்
கபிலர் தானே

தானம் கொடுத்தவன்
தானம் பெற்ற வரலாறு
கர்ணன் துரியோதன்
நட்பல்லவா

வறுமை
வாட்டிய போது
குசேலன்
எங்குச் சென்றான்
தாய் வீடா
மாமன் வீடா
கண்ணணைத் தானே
கண்டான்

“ஈயென இரத்தல்
இழிந்தது”
என்பதால்
மெளனமாய் வந்தான்
குசேலன்

அதிசயித்தான் – தன் வீடு
மாளிகை யானதைக்
கண்டு

மறுக்கவில்லை
உறவுப் புள்ளிகள்
சேர்ந்துதான் என் வட்டம்
ஆனால்
நட்பே நீ
மையப் புள்ளியல்லவா1

மகனின்
நலம் விசாரிப்பு
ஈமெயில் சிக்கனம்
அறுபது வயதிலும்
அருகே அமர்ந்து
ஆறுதல் சொல்வது
நட்பு மட்டுமே.

மெளனம்

மௌனம் 

மொழி அனிச்சை
மெளனம் பயிற்சி
முன்னதை விட
பின்னதே சிரமம்

மனம் ஒருபுறம் பேசும்
வாய் ஒரு புறம் பேசும்
பழுதுபட்ட வானொலியின்
அலை வரிசையைப் போல
குறைந்த பட்சம் ஒரு
வாசலாவது மூடப்படட்டுமே

சமாதான பேச்சு
தொடங்கும் போதுதான்
யுத்தத்திற்கான
விதை விதைக்கப்படுகிறது.

பேசி மகிழ்ந்த
காதலெல்லாம்
கசந்த கதை ஏராளம்
பேசாத காதலே
உன்னதம்

வார்த்தை ஜாலங்கள்
தந்திர மிக்க பேச்சு
அத்தனையும்
மெளனத்தின் முன்
தோற்றுப் போவதில்லையா!

தென்றலும் , புயலும்

உன் மீது
பூ விழும், பூவை
எடுத்துக்கொள்
கல் விழும்
கல்லை எடுத்துக்கொள்
கற்களெல்லாம் பூவாக
மாறும் எனக்கனவு காணாதே

நீச்சலில் எதிர்நீச்சலும்
சுகமே
வாழ்க்கையும்,அனுபவமும்
அப்படியே

யாரும் உன்னிடம்
நடித்தால் கலங்காதே
இறுதிக் காட்சி வரை
ரசித்து விட்டுப் போ

பலவருடத் தோழமை கூட
ஒருநாள்
உன்னைப் பற்றிய கேவலமான
சான்றிதழ் தரக்கூடும்
வாங்கி வைத்துக் கொள்

ஒருநாள் நல்லவிதமான
சான்றிதழ் தரக்கூடும்
அதையும் வாங்கிக் கொள்

இரண்டையும் ஒப்பிட்டுப்பார்
சத்தமாய்ச் சிரித்து விடு
ஏனெனில் இரண்டும் உண்மையில்லை

யாராலும் உனக்கு
மகிழ்ச்சியை அள்ளிக்கொடுக்க
முடியாது
ஏனெனில்
உனக்கே உன்னால் மகிழ்ச்சியை
தரமுடியாதபோது எப்படி
இன்னொருவரால் முடியும்.

இனிப்பு,கசப்பு,துவர்ப்பு,உவர்ப்பு
இதில் எதை நீக்கினால் சுவை
எல்லாமே சுவைதான்
வாழ்க்கையும் அப்படியே.

உன்னை யாரும் துன்புறுத்த முடியாது
நீ அனுமதிக்காத வரை

மகனே ஒரு நிமிடம்

அன்று
உன்
விரல் பிடித்து
நடக்க பழக்கினேனே
நானோ
இன்று
என்
தள்ளாமைக்கு
தோள் கொடுப்பாய்
என இருந்தேன்

வேறு வழியில்லை
வாக்கிங் ஸ்டிக்
வாங்கிக் கொண்டேன்

என் தோள்மேல் தூக்கி
உன்னை கடவுளை தரிசிக்க
சொன்னேன்
அதனால் தானோ என்னவோ
எனக்கு
அவன்
அருள் கிடைக்கவில்லை

உன்னோடு
பேசிக்கொண்டே இருந்தேன்
நீ பேச்சுப் பழக
இன்று தொணதொணப்பாகிக் போனேனே
உயிர் போகாமல்
இருக்கேனே

ஊரெல்லாம்
கடன்பட்டேன்
உன் உயர்வுக்காக
பெற்ற கடன்
தீர்ப்பாயா?

நீ
சபையில்
உன்
தோளில்
மாலை
என்
தோளில்
நுகத்தடி

மகிழ்ச்சிதான்
மகனே
உன் மனைவி
உன் மகன் ஊர்வலமாய்
நீங்கள்.

எனக்காக
ஒன்றே ஒன்று மட்டும்
செய்
என் பேரனை
நல்ல மகனாய்
வளர்த்து விடு
போதும் எனக்கு.

பார்வை

திருமணம் செய்தால்
உன்னைப் போல்
ஒருவனைத் தானடா

வகுப்பறையில்
அகநானூறு
நட்த்தும் போது
அகல விழிகளால்
அகழ்ந்தெடுத்தவள் நீ

உன் வீட்டு
விழாக்களுக்கு அழைத்து
உன் தோழிகளிடம்
என்னைக் காட்டி
ஏதேதோ சொன்னாய்

ஆட்டோ கிராஃபின்
கடைசி பக்கத்தில்
காதலை சொல்லியும்
சொல்லாமலும்
கலங்கடித்தவள்

இது
காதலில்லை
இல்லை என நீ
சொன்ன போது
உன்
கலங்கிய
கண்கள் சொன்னது
இது காதலென்று

இரகசியங்கள்

ஒவ்வொரு மனதிலும்
சொல்லக் கூடாத
சொல்லப் படாத
இரகசியங்கள் எனப்பல உண்டு

ஒரு கருமியின்
பணப் பெட்டியைப் போல்
அடிக்கடி திறந்து பார்த்துக்
கொள்வதும் உண்டு

இரகசியங்களில்
நினைத்து நினைத்து
இரசிப்பதும்
நினைவில் வந்து வாட்டுவதும்
இன்னதென்று புரியாத
சோகத்தில் ஆழ்த்துவதுமாய்
நிறைய உண்டு


நண்பனிடம்
சொல்லும் இரகசியம்
மனைவியிடம் சொல்வதற்கில்லை
மனைவியிடம் சொல்லும் இரகசியம்
நண்பனிடம் சொல்வதற்கில்லை

நம்முள் இருக்கும்
இரகசியங்கள்
மண்ணுக்குள் உள்ள
விதைகளாய் –அவைகள் எல்லாம்
விருட்சங்களாய் வானில்
கிளை பரப்பி
காற்றோடு பேசுமோ
அல்லது
மெளனமாய் போகுமோ