2014

கண்டங்கள் கடந்து 

ஒன்றாகக்  கூடி

2014 ஐ கொண்டாடுவோம் 

புயலோ ,பூகம்பமோ 

எரிமலையோ ,ஆழிப்பேரலையோ  

அச்சுறுத்தாமல் இருக்க 

இறைவனை வேண்டுவோம் 

பேராபத்து விளைவிக்கும் 

போர் ஆயுதங்களை 

கடலில் வீசியெறிந்து நாம் 

கைகோர்த்துக்கொள்வோம் 

மதம்,மொழி பல இருப்பினும் 

மனித இனம் ஒன்று என வாழ்வோம் 

அனைத்து மொழியிலும் 

வறுமையைக் குறிக்கும் 

சொல்லை நீக்குவோம் 

அனைவரும் ஒன்றாய் 

HAPPY NEW YEAR

வாழ்த்துச் சொல்லி 

அன்பைப் பரிமாறுவோம் .

  

            

                     

 உதிர்ந்த சொற்கள் 

உணவைக் குறையுங்கள்
கொழுப்பு குறையும் என்ற மருத்துவரிடம் 

ஒரு காலத்தில் உணவின்றி தவித்தவன் என்ற
 ஒரு சொல் 

மேடைப் பேச்சின் கைத்தட்டலிடையே நான் 

பணிவு காட்டாமல் உதிர்த்த 

ஒரு சொல் 

நேர்முகத்தேர்வில் தேர்வாகும் வேளையில் 

பதில் சொல்ல   வேண்டிய நான் கேள்வி கேட்ட
ஒரு சொல் 

விருந்துண்ட வேளையில் 

விருந்தளிப்போனிடம் 

உண்மையைச்  சொன்ன 

ஒரு சொல் 

விரும்பியதெல்லாம் வாங்கிக்கொடுத்து 

குழந்தைகள் முகம் வாடிப்போக வெளிப்பட்ட 

ஒரு சொல் 

உறவுகள்   உயிரென மதித்திட 

உணர்ச்சிவயப்பட்டு காயம் பட 

உரைத்திட்ட 

ஒரு சொல் 

மூளையில் உதித்த சொற்களை 

அப்படியே உதிர்த்து
சாயம் உதிர்ந்த  சுவரென சொற்கள்
தவிர்க்கமுடிவதில்லை . 

      

           விவாகரத்து 

விவாகரத்து  கோர்ட்டில் 

விளையாடுகின்றனர் 

விபரம் அறியாத 

குழந்தைகள் .

     எப்படி சொல்வேன் 

இரகசியமாய் உன் ஞாபகங்களை சேமிக்கிறேன் 

இரவினில் கொஞ்சம் அழுகிறேன் 

சபைகளில் தன்நிலை  மறக்கிறேன் 

சங்கீதம் கூட கேட்பதை தவிர்க்கிறேன் 

காதுக்குள் உன் குரல் ஒலித்துக்கொண்டேயிருக்கிறது 

கண்களை மூடி உன் முகம் பார்க்கமுடிகிறது 

என் சுவாசத்தில் ஏதோ தடுமாற்றம் 

இதயம் இடப்புறமா ,வலப்புறமா குழப்பம் 

கடந்த கால நினைவுகள்   நிகழ்கால நிகழ்வுகளை  அழித்துப் போகிறது 

காதலை வெளிப்படுத்தாத நான் ஊமையானால் என்ன 

காற்றலையை உதவிக்கு அழைக்கிறேன்  அது 

செல்லுமிடமெல்லாம் சொல்லிவிட்டு சென்றால் என்னாவது 

காத்திருந்தே கரைகின்றன

எனது பொழுதுகள் .

               வாலி ஒரு கவி அவதாரம் 

அக்காலக் கவிஞர்கள் 

இக்காலக் கவிஞர்கள் என 

எக்காலக் கவிஞர்களோடும்  உங்கள் 

இனிய பாடலால் உலவுவதால்  

முக்காலமும் பேசும் கவிஞரானீர் 

பூக்களின் அழகில்  ஏது வேறுபாடு 

கவிஞர்களுக்குள்   எதற்கு ஒப்பீடு

கம்பரும் ஒன்றுதான்,வாலியும் ஒன்றுதான் 

சினிமாவில் மட்டுமே நடித்து

நிஜ வாழ்வில் நடிக்கத் தெரியாத மனிதர் 

சேர்க்கும் பொருளனைத்தையும் 

செலவழித்தே தீர்ப்பதில் 

நீங்களும் கண்ணதாசனும் மட்டுமே 

போட்டியாளர்கள் 

பொருள் சேர்க்காவிட்டாலும்

பத்மஸ்ரீயும் கலைமாமணியும் 

புகழ் சேர்த்தன  உங்கள் வாழ்வில் 

பதினைந்தாயிரத்திற்கு மேல் 

பாடல்கள் படைத்த நீங்களும் 

கவிஅவதாரமே  

அவதார புருஷன் எழுதி 

நாத்திகரையும் ஆத்திகராய் 

மாற்றி வைத்த பெருமையெல்லாம் 

உங்களைச் சேரும் 

"வேஷம் கலைக்கவும் 

ஓய்வு எடுக்கவும் 

வேளை வந்ததம்மா "

இது உங்கள் வார்த்தை

ஓய்வில் இருக்கிறீர்கள் 

மறு ஜென்மத்திலும்

கவிஞனாய் மலருங்கள்.

                                                                          

        

      

  எனக்குன்னு ஒருவன் 

புது வளையல் வேண்டுமென்று 

உடையாத ரப்பர் வளையல் 

உடைச்ச கதை 

ஓலைக்குடிசையில 

ஒரு மழை பெய்தாலே 

ஒழுகாத பகுதி தேடி 

உட்கார்ந்து தூங்கியகதை 

பால் வித்த காசுல படிச்சு 

ஒரு வேளை  தேநீரும் 

ஊறுகாயில் ரசம் சோறும் 

உயிர் வளர்த்த கதை 

கல்லூரி காலத்தில் 

கலர் கலரா உடை அணியாம 

மூன்றே தாவணியில் 

மூன்றாண்டு முடிச்ச கதை 

வறுமையில வாழ்ந்ததில 

வாக்கப்பட முடியாதுன்னு 

பெத்தவங்க போதுமுன்னு 

நினைச்ச கதை 

அடிமனசில் ஒரு ஆசை 

அரசாங்க உத்தியோகம் 

அத்தனையும் சொல்லியழ 

அன்பான கணவன் 

இதெல்லாம் கிடைக்குமா 

இப்படியே முடிந்துபோகுமா 

என் வாழ்க்கை .

       வெறுமை 

மனம் வெற்றுத்தாளாய் படபடக்கிறது 

எண்ணங்களை எழுத்தில் வடிக்க இயலாமையால் 

ஏளனம் செய்கிறது என் பேனா 

வெறுமையில் தோய்ந்து போன மனதில் 

வாழ்க்கை மெல்ல ஊர்ந்து செல்கிறது 

வலி தாங்கவும் ,மகிழ்ச்சியில் திளைக்கவும் மனமின்றி 

கரை தெரியாத ஆழ் கடலில் மிதக்கிறேன் 

வெளிச்சம் ,இருள் இரண்டுமற்ற நிலையை நாடுகிறது 

உள்ளத்தில் உள்ளபடி சொன்னால் மிஞ்சுவது ஏளனம் 

யாரிடமும் குறையில்லை 

மதி மயங்கி நிற்கிறேன் 

விதி வழி செல்கிறேன் .

              அலைகள்


(காதலனைக் கைப்பிடிக்க முடியாத ஒரு  இந்தியப் பெண்ணின் ஏக்கத்தின் வெளிப்பாடு )

நேற்று வரை வந்த கடிதங்களை தணலில் இட்டாச்சு 

நாளை முதல் வேறு முகம் நான் அணியும் நாள் வந்தாச்சு 

கடற்கரை வசனங்கள் கடற்காற்றில் கரைந்துபோனது

கால் தடங்களை கடல் அலைகள் அழித்துப்போனது 

சேர்த்து வச்ச ஆசையெல்லாம் செல்லாக்காசு 

சேர்ந்துவாழ நினச்சதெல்லாம் செல்லரிச்சுபோச்சு

ஆட்டோகிராப்பின் பக்கத்தை அடையாளம் தெரியாம மாத்திட்டன் 

ஆறுதல் சொல்லிகிட்டேன் அடிமனசில் உள்ளத அப்படியே வச்சிருக்கேன்

சில பெண்களுக்கு இரண்டு வாழ்க்கை 

தான் நினச்சது ஒன்னு அப்பன் விதிச்சதொன்னு

அப்படி இப்படின்னு யோசிச்சு பார்த்ததில 

அகலிகையாய் வாழனும், இல்ல அவன் நினைவோட சாகனும்  

மாவீரன் பிரபாகரனின் மகன் பாலச்சந்திரன் கொல்லப்பட்டதால் ஏற்பட்ட மனக்குமுரலின் வெளிப்பாடு

அக்கினி குஞ்சினைக் கண்டு 

அஞ்சி நடுங்கிய கூட்டம் 

கொன்று குவித்தது 

கொடுங்கோலன் தலைமையில் 

கோழை எனப்பெயர் பெற்றது 

புலிகளின் வீர மரணம் மரியாதைக்குறியது 

பாலகனின் கொலை பரிதாபத்திர்க்குறியது

பட்டங்கள் பல பெற்று வாழ்ந்திருப்பான்
பாரினில் புகழ் பல வென்றிருப்பான்

என்னென்ன கனவுகள் கண்டிருப்பான்
எப்படியும் தமிழீழம் வென்றிருப்பான்

பூவை பொசிக்கிவிட்டு ஓலமிடுது அக்கூட்டம்
பூமியெங்கும் புறப்படும் தமிழ் போராளிகளைக் கண்டு
பயந்தோடும் அச்சிறு சிங்கள ராணுவ கூட்டம் .

              எங்கே சென்றாள்?

ஆடையால் அழகை மூட 

ஆஹா அழகு கூட 

என்ன செய்வது எனத் தெரியாமல் அவளும் 

என்ன செய்வாள் என வியப்பதுமாய் நானும் 

நகர்ந்தன சில நிமிடங்கள் 

எனக்கு பிடிக்குமென அவள் உடையணிந்துவர 

அவளுக்கு பிடிக்குமென நான் உடையணிந்துவர 

நாங்கள் ரசித்தது உள்ளங்கள் என்ற உண்மை உணரவில்லை 

ஒரு புள்ளியில் பேச்சு திசைமாறுகையில் 

சட்டென அவள் இதழ்கள் மூட 

மூட வேண்டியது இதழ்கள் அல்ல இமைகள் என்றேன் 

இரு கரம் நீட்டி வாவென அழைக்க 

இத்தொடு நிற்காது இந்த விளையாட்டு என 

வெட்கத்தால் விலகிக்கொண்டவள் 

கன்னம் வருடும் கேசத்தின் மேல் கோபம் எனக்கு 

நான் முத்தமிடும் பகுதி ,எச்சரிக்கிறேன் விலகிச்செல்

யுகங்கள் கடந்த நம் நேசம் எந்த
முகங்கள் அறியும்

குறுகிய காலத்தில் நடந்த
நெடும் பயணம் நம் காதல்

விதைகளை வீசிவிட்டு
விதி வழி செல்வதெங்கே?