பயணம் 

அன்பை அள்ளிக்கொடுத்து
அன்பிற்காக ஏங்கி நிற்பது
அருவறுக்கத்தக்கது

ஒவ்வொரு கிளையாக
பட்டுப்போவதுபோல்
ஒவ்வொரு உறவையும் விட்டு
விலகுகிறேன்

எனது முகமூடி கூட
என் பேச்சைக்  கேட்பதில்லை
எனக்கே தெரியாமல் கழண்டு விழுகிறது

பிரிவிற்கான காலத்திற்காக காத்திருப்பது
மிகுந்த வலியைத்தருகிறது

கடமை கடமை என துரத்தும் போது
கடனே என வாழ நேர்கிறது

யார் யார் ஏவலுக்கோ
நடனமாடும் பொம்மையாய்
வாழ்வில் கழிவிறக்கம் திண்கிறது

எதையோ தேடி எதையோ தொலைத்து
இன்னும் எத்தனை தூரம் பயணிக்க
என்ற பெருமூச்சுடன் நகர்கிறது
என் காலம் .